سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
 
امروز: چهارشنبه 103 آذر 21

فرهنگ عامه و

علاقه به چرندیات!

خیلی از ماها دوست داریم با هشتگ ها حرکت کنیم، موج مکزیکی رویم! فلسفیدن کنیم! روشنگر و روشنفکر باشیم! شاید وقتش باشد که بدانیم هشتگ یعنی توده ی ساده لوحی که به سمتی هدایت می شوند! ساده لوحی در عصری که انبوهی از اطلاعات باربط و بی ربط در اختیارت است، فکر می کنی که انتخاب می کنی، در اصل هزاران نمونه از هشتگ ها و قوانین ضد و نقیض ساخته و پرداخته شده تا تو را از بابت تصنعی بودن برهاند. در اصل نرهاند، بفریبد!!!

   نورث کوت پارکینسون، مورخ و نویسنده انگلیسی «اصل پیش‌پاافتادگی» یا «قانون علاقه به چرندیات» را مطرح کرد. او متوجه شد مردم به موضوعات مبتذل و پیش ‌پا افتاده ارزشی بیشتر از موضوعات تخصصی اهمیت می‌دهند. نظریه‌ی پارکینسون براساس مشاهداتش از کمیته ی مسئول تصویب طرح احداث یک نیروگاه اتمی بود. ماجرا از این قرار بود افراد کمیته اکثر وقت جلسات را صرف بحث روی موضوعات بیهوده و پیش‌پا افتاده و غیرمهم، ولی قابل فهم برای عوام کرده بودند. مثلاً مدت طولانی را صرف بحث درباره‌ی شکل و نوع سقف جایگاه دوچرخه‌ی کارمندان کرده بودند، در حالی‌که به موضوعاتی چون طراحی ساختمان و تجهیزات اصلی خود نیروگاه اتمی کم‌توجهی می‌شد؛ موضوعی که بسیار مهم‌تر و پیچیده‌تر بوده، و بررسی آن دشوارتر و تخصصی‌تر بود. او نشان داد که زمانی‌که صرف هر موضوع مرتبط با طرح می‌شد، نسبت معکوس با میزان بودجه‌اش داشت.

  یک راکتور به قدری پیچیده و گران‌قیمت است که یک انسان معمولی قادر به درک آن نیست و تخصصی در مورد ساختار و تجهیزات آن ندارد، لذا به راحتی با جمع کنار می‌آید و برای اینکه احمق به نظر نرسد سکوت می‌کند. اما همه می‌توانند یک پارکینگ دوچرخه ارزان و ساده را در ذهنشان مجسم کنند و هرکسی می‌تواند یکی از آنها بسازد. در نتیجه افراد عادی برای اینکه در بحث حضور داشته و درتصمیم‌سازی نقش داشته باشند وارد این بحث کم‌اهمیت شده و برنامه‌ریزی برای این موضوع ساده منجر به بحث‌های چرند بی‌پایان می‌شود و هرکسی می‌خواهد چیزی اضافه کند و سهم خودش را در تصمیم‌گیری کلان نشان دهد.

هشتگ Hashtag

   اصطلاح «ساختن پارکینگ دوچرخه» استعاره از بحث‌های بی‌اهمیتی است که منجر به مذاکرات گسترده می‌شوند، پای مردم و رسانه‌ها را به میان می‌کشند و باعث غفلت از موارد مهم و اصلی می‌شوند، چرا که برای گفتگوی بی‌خاصیت طولانی در مورد موضوعات پیش ‌پا افتاده مدرک و تخصص خاصی نیاز نیست و می‌توان تا پایان دنیا در مورد آن بحث کرد.

   این اصل و قانون آنجایی توسط سیاست‌مداران استفاده می‌شود که موضوعات مهم و تخصصی و تکنیکی را به راحتی و به سرعت با رای مردم یا نمایندگان آنها به تصویب می‌رسانند و می‌توانند هر مقدار بودجه که اراده‌ کنند گرفته و هر چقدر بخواهند تحویل آن را عقب بیاندازند (مثلاً نه مردم و نه اکثر نمایندگان آنها تخصصی در زمان و هزینه ساخت نیروگاه اتمی ندارند) ولی مردم و نمایندگان آنها روزها و ساعت‌ها به موضوعات کم‌اهمیت و پیش‌پاافتاده هم‌چون «حق پخش فوتبال باشگاهی از تلویزیون دولتی» مشغولند و در مورد آن بحث و گفتگو می‌کنند.

Parkinson, N (1958). Parkinson"s Law or The Pursuit of Progress. John Murray, Houghton Mifflin Company, Boston.

______________________________

منبع: وبلاگ چرک‌نویس‌های یک روانشناس


 نوشته شده توسط علی بیدار در سه شنبه 94/4/30 و ساعت 6:11 عصر | نظرات دیگران()

بعد از او چاه هم تنها ماند...

چاه

عکس از Graphic.ir


 نوشته شده توسط علی بیدار در پنج شنبه 94/4/18 و ساعت 9:58 عصر | نظرات دیگران()

قابل توجه سیاستمداران و خطبا

روزگاری هم به من کردار بی گفتار ده

 

یا رب از عرفان مرا پیمانه‌ای سرشار ده           چشم بینا، جان آگاه و دل بیدار ده

هر سر موی حواس من به راهی می رود           این پریشان سیر را در بزم وحدت بار ده

در دل تنگم ز داغ عشق شمعی بر فروز            خانه‌ی تن را چراغی را از دل بیدار ده

نشاه‌ی پا در رکاب می ندارد اعتبار                  مستی دنباله‌داری همچو چشم یار ده

بر نمی‌آید به حفظ جام، دست رعشه‌دار             قوت بازوی توفیقی مرا در کار ده

مدتی گفتار بی‌ کردار کردی مرحمت                روزگاری هم به من کردار بی گفتار ده

چند چون مرکز گره باشد کسی در یک مقام پایی     از آهن به این سرگشته چون پرگار ده

شیوه ارباب همت نیست جود نا‌تمام                  رخصت دیدار دادی، طاقت دیدار ده

بیش از این مپسند صائب را به زندان خرد         از بیابان ملک و تخت از دامن کهسار ده

 

صائب تبریزی

 


 نوشته شده توسط علی بیدار در سه شنبه 94/4/16 و ساعت 5:44 عصر | نظرات دیگران()

 

مقاله "چرا ما آنلاین اینقدر گستاخ هستیم؟"ترجمه شد و در اختیار مخاطبان گرامی قرار گرفت. این مقاله در "وال استریت ژورنال" چاپ شده است. لینک ترجمه در آخر همین مطلب.

Why We Are So Rude Online?

Online Browsing Lowers Self-Control and Is Linked To Higher Debt, Weight

By

Elizabeth Bernstein

 

Jennifer Bristol recently lost one of her oldest friends—thanks to a Facebook fight about pit bulls.

The trouble started when she posted a newspaper article asserting that pit bulls were the most dangerous type of dog in New York City last year. "Please share thoughts… 833 incidents with pitties," wrote Ms. Bristol, a 40-year-old publicist and animal-welfare advocate in Manhattan.

A recent study looks at rates of overweight and credit-card debt among heavy users of Facebook and concludes this group tends to have less impulse control. Elizabeth Bernstein has details on The News Hub. (Photo: Agence France-Presse/Getty Images)

Her friends, many of whom also work in the animal-welfare world, quickly weighed in. One noted that "pit bull" isn"t a single official breed; another said "irresponsible ownership" is often involved when dogs turn violent. Black Labs may actually bite more, someone else offered.

 

Then a childhood pal of Ms. Bristol piped up with this: "Take it from an ER doctor… In 15 years of doing this I have yet to see a golden retriever bite that had to go to the operating room or killed its target."

That unleashed a torrent. One person demanded to see the doctor"s "scientific research." Another accused him of not bothering to confirm whether his patients were actually bitten by pit bulls. Someone else suggested he should "venture out of the ER" to see what was really going on.

"It was ridiculous," says Ms. Bristol, who stayed out of the fight. Her old buddy, the ER doctor, unfriended her the next morning. That was eight months ago. She hasn"t heard from him since.

Why are we so nasty to each other online? Whether on Facebook, Twitter, message boards or websites, we say things to each other that we would never say face to face. Shouldn"t we know better by now?

Anonymity is a powerful force. Hiding behind a fake screen name makes us feel invincible, as well as invisible. Never mind that, on many websites, we"re not as anonymous as we think—and we"re not anonymous at all on Facebook. Even when we reveal our real identities, we still misbehave.

According to soon-to-be-published research from professors at Columbia University and the University of Pittsburgh, browsing Facebook lowers our self control. The effect is most pronounced with people whose Facebook networks were made up of close friends, the researchers say.

Most of us present an enhanced image of ourselves on Facebook. This positive image—and the encouragement we get, in the form of "likes"—boosts our self-esteem. And when we have an inflated sense of self, we tend to exhibit poor self-control.

"Think of it as a licensing effect: You feel good about yourself so you feel a sense of entitlement," says Keith Wilcox, assistant professor of marketing at Columbia Business School and co-author of the study. "And you want to protect that enhanced view, which might be why people are lashing out so strongly at others who don"t share their opinions." These types of behavior—poor self control, inflated sense of self—"are often displayed by people impaired by alcohol," he adds.

The researchers conducted a series of five studies. In one, they asked 541 Facebook users how much time they spent on the site and how many close friends they had in their Facebook networks. They also asked about their offline lives, including questions about their debt and credit-card usage, their weight and eating habits and how much time they spent socializing in person each week.

People who spent more time online and who had a high percentage of close ties in their network were more likely to engage in binge eating and to have a greater body mass index, as well as to have more credit-card debt and a lower credit score, the research found. Another study found that people who browsed Facebook for five minutes and had strong network ties were more likely to choose a chocolate-chip cookie than a granola bar as a snack.

In a third study, the professors gave participants a set of anagrams that were impossible to solve, as well as timed IQ tests, then measured how long it took them to give up trying to solve the problems. They found people who spent more time on Facebook were more likely to give up on difficult tasks more quickly. A Facebook spokesman declined to comment.

Why are we often so aggressive online? Consider this recent post to this column"s Facebook page, from someone I don"t know: "Why should I even bother writing you? You won"t respond."

We"re less inhibited online because we don"t have to see the reaction of the person we"re addressing, says Sherry Turkle, psychologist and Massachusetts Institute of Technology professor of the social studies of science and technology. Because it"s harder to see and focus on what we have in common, we tend to dehumanize each other, she says.

Astoundingly, Dr. Turkle says, many people still forget that they"re speaking out loud when they communicate online. Especially when posting from a smartphone, "you are publishing but you don"t feel like you are," she says. "So what if you say "I hate you" on this tiny little thing? It"s like a toy. It doesn"t feel consequential."

And for Facebook, its very name is part of the problem. "It promises us a face and a place where we are going to have friends," says Dr. Turkle, author of the book "Alone Together: Why We Expect More from Technology and Less from Each Other." "If you get something hurtful there, you"re not prepared. You feel doubly affronted, so you strike back."

It"s high season for online bickering about politics, as Chip Bolcik well knows. Mr. Bolcik, 54, a TV announcer and registered Independent from Thousand Oaks, Calif., likes to pose political questions on his Facebook page. "I am very interested in how people think who have different views than mine," he says. "And sometimes I will write a provocative question for the entertainment purpose of watching people yell at each other."

Over the past few months, Mr. Bolcik lost two real-life friends because of online political spats. The first friend got mad at him after he posted a status update asking people to debate whether Mormons are Christians. ("You are so off base you don"t know what you are talking about," she wrote on his page, followed later by: "You"re an idiot.") Mr. Bolcik blocked her from his page. "I will allow free discussion until you irritate me," he says. Sometimes, he erases entire conversation threads.

The second friendship ended even more abruptly, after one of Mr. Bolcik"s old friends offended several of his Facebook friends, as well as Mr. Bolcik himself, by repeatedly posting his views. "He was spouting about politics, rather than discussing," Mr. Bolcik says. Mr. Bolcik wrote his friend and told him he was going to block him from the page if he didn"t pipe down. In response, his friend told him off using vulgar language and unfriended him. "I was pretty upset," Mr. Bolcik says.

Still, he sometimes can"t restrain himself from fanning the flames. When a political discussion thread becomes heated and he doesn"t like the way it is going—"right or left," he says—he privately messages one of his "attack dog" friends and suggests he or she join the discussion. "I will say, "Gee, this discussion doesn"t seem right to me, what do you think?" " he says. "Then they will go on there and berate the person who is upsetting me, and I will look like the good guy."

 

http://www.wsj.com/articles/SB10000872396390444592404578030351784405148

ترجمه شد. شما می توانید به لینک‌های زیر مراجعه کنید:

لینک مطلب در سایت انسان شناسی و فرهنگ: چرا ما آنلاین(بر خط) اینقدر گستاخ هستیم؟

لینک مطلب در وبلاگ سینما، ادبیات و مطالعات فرهنگی(سیلوراسکرین): چرا ما آنلاین(بر خط) اینقدر گستاخ هستیم؟

لینک مطلب به زبان انگلیسی در سایت وال‌استرست ژورنال: Why We Are So Rude Online?


 نوشته شده توسط علی بیدار در یکشنبه 94/4/7 و ساعت 12:15 صبح | نظرات دیگران()

اسناد ویکی لیکس: آتش‌سوزی سینما رکس با اجازه حکومت بود(*)
شیدا قماشچی
بر اساس اسنادی که سایت ویکی لیکس اخیرا منتشر کرده، چارلز ناس، کاردار سفارت آمریکا در تهران در گزارشی محرمانه درباره آتش‌سوزی سینما رکس آبادان در 28 مرداد 1357، به نقل از یک «منبع آگاه در میان اپوزیسیون مسلح» نوشت که حکومت ایران به طور ضمنی اجاز? چنین کاری داده است. به گزارش «تاریخ ایرانی» متن کامل گزارش محرمانه ناس به این شرح است:

تاریخ: سه‌ شنبه، 22 آگوست 1978

خلاصه: تمامی مطبوعات تهران در 22-21 آگوست به طور کامل به اخبار آتش‌سوزی سینما رکس پرداختند. تعداد کشته‌شدگان به صورت غیررسمی 430 نفر برآورد شده است. جزئیات هنوز مشخص نیست. مقامات می‌گویند که تروریست‌ها دور تا دور سینما گازوئیل ریخته و سپس آن را شعله‌ور کردند، ولی برخی از شاهدان صدای انفجار شنیده‌اند. مطبوعات همدردی و خشم مردم را گزارش می‌کنند. رهبران اپوزیسیون بدگمان هستند ولی اظهار نظر عمومی نمی‌کنند.

سینما رکس آبادان

1. تیترها و گزارش‌های تصویری مطبوعات تهران در 22-21 آگوست به آتش‌سوزی فاجعه‌بار سینما رکس آبادان اختصاص داده شده است. آتش‌نشان‌ها اجساد 377 نفر را پیدا کرده‌اند و تعداد کشته‌شدگان به صورت غیررسمی به 430 نفر رسیده است. این آمار به احتمال زیاد افزایش خواهد یافت زیرا ظرفیت سینما 600 تا 700 نفر برآورد شده و فقط 20 تا 40 نفر توانسته‌اند جان سالم به در ببرند. مقامات نمی‌دانند چند نفر در سینما حضور داشته‌اند زیرا ورود اطفال آزاد بوده است.

2. آتش‌سوزی اندکی پس از آن شروع فیلم ایرانی حدود ساعت 21:45 آغاز شد. طبق گزارش‌ها، آتش‌افروزان دور تا دور ساختمان را گازوئیل ریخته‌اند و منتظر شده‌اند تا گازوئیل به داخل ساختمان نفوذ کند و سپس آن را شعله‌ور کرده‌اند. اما برخی از بازماندگان می‌گویند که پیش از شروع آتش‌سوزی صدای انفجار شنیده‌اند. شاهدان می‌گویند که سینما بلافاصله در شعله‌های آتش غوطه‌ور شد. جمعیت به سمت تنها درب خروجی هجوم برد ولی در قفل بود. دربان می‌گوید که برای جلوگیری از حملات تروریستی در را قفل کرده بودند. (دو ماه پیش نیز این فیلم مورد حمله قرار گرفته بود.) آتش‌نشان‌ها تا ساعت 2 بامداد نتوانستند حریق را کنترل کنند. از آن به بعد فقط می‌توانستند اجساد را بیرون بکشند.

3. پلیس از 10 فقره دستگیری خبر داده است. سه نفر در این میان مواد منفجره حمل می‌کرده‌اند ولی سخنی از دستگیری عاملان این جنایت نشده است. سه نفر از دستگیرشدگان نیز رئیس سینما و دو کارمند آن هستند که به دلیل اهمال و قصور مورد انتقاد سنگین قرار گرفته‌اند.

4. پیام‌های همدردی و اندوه بابت «سنگین‌ترین حمل? تروریستی دوران» روزنامه‌ها را پر کرده‌اند. شاه، شهبانو و نخست‌وزیر آموزگار پیام تسلیت فرستاده‌اند. سخنگوی انجمن مطالعات مسائل ایران خواستار اشد مجازات برای عاملان این جنایت شده است: «کلام از ابراز خشم و انزجار در برابر چنین قتل عامی قاصر است.» محسن پزشکپور نماینده مجلس و سخنگوی مخالفان حکومت نظامی اصفهان در جلس? فوق‌العاده روز 20 آگوست، ابراز تعجب کرد: «نمی‌دانم چه کسی می‌تواند دست به چنین اقدامی بزند.»

رهبران مذهبی این حمله را «غیراسلامی» توصیف کردند. آیت‌الله شریعتمداری گفت: «ما با چنین افرادی هیچگونه ارتباطی نداریم.» آیت‌الله شیرازی از رهبران مذهبی مشهد نیز عاملان این آتش‌افروزی را محکوم کرده و آیت‌الله نوری این فاجعه را «غیرانسانی» توصیف کرده است.


دکتر سید حجازی این عمل را «اقدامی بزدلانه و مغایر با فرهنگ و آموزه‌های اسلام» برشمرده است. آیت‌الله وحیدی (توضیح: از حامیان خمینی) از اظهارنظر مشابه خودداری کرده‌ زیرا «حقایق مربوط به این اتفاق هنوز مشخص نشده است». همایون، وزیر اطلاعات، پس از جلس? کابینه در 21 آگوست گفت که مردم باید با یکدیگر در برابر «وحشت بزرگ» متحد شوند و به مردم اطمینان داد که تدابیر امنیتی تشدید خواهد شد.

5. منبع آگاه در میان اپوزیسیون مسلح در بعد از ظهر 21 آگوست به مامور سفارت گفت که در مورد مسال? آبادان تردیدهایی وجود دارد. از سخنانش این‌گونه برداشت می‌شد که حکومت ایران به طور ضمنی اجاز? چنین کاری داده است، ولی او از هرگونه اظهار نظر مستقیم خودداری کرد و گفت که اپوزیسیون تحقیقاتش را در این زمینه آغاز کرده است. به گفت? مبارزین مسلح، این حقیقت که رئیس پلیس آبادان - رزمی - در جریان ناآرامی‌های ماه ژانویه رئیس پلیس قم بوده است و همچنین تاخیر در ارسال تجهیزات آتش‌نشانی، مشخص می‌کند که مقامات هوشیار و آماده نبوده‌اند. این منبع همچنین تاکید داشت که این عمل نمی‌تواند از «تروریست‌ها» سر بزند زیرا آن‌ها هیچ‌وقت «به مردم حمله نمی‌کنند». مسال? آتش‌سوزی آبادان برای مدت‌ها اپوزیسیون را درگیر خواهد کرد.

6. هفت نفر از نمایندگان مجلس درخواست جلس? فوق‌العاده کرده‌اند تا تراژدی آبادان بررسی شود؛ آن‌ها از دولت درخواست گزارش کامل کرده‌اند.

7. سینماها در اعتراض به این فاجعه تعطیل شده‌اند و اکثر آن‌ها تا 27 آگوست تعطیل باقی خواهند ماند. (توضیح: زیرا 26-25 آگوست اوج عزاداری‌هاست.)

ناس

دوشنبه 1 تیر 1394  17:35
________________________
منبع: سایت تاریخ ایرانی

 نوشته شده توسط علی بیدار در سه شنبه 94/4/2 و ساعت 12:12 عصر | نظرات دیگران()
<      1   2   3   4   5   >>   >
درباره خودم
آمار وبلاگ
بازدید امروز: 1778
بازدید دیروز: 6593
مجموع بازدیدها: 400054
جستجو در صفحه

خبر نامه