حسد مبتذل روشنفکری(1)

مسعود فراستی

3 میلیارد و اندی فروش در 15 روز. «اینکه هنر نیست! اصلاً فروش و گیشه و مخاطب چه ربطی به هنر دارد!»، «اگر به ما هم اجازه بدهند و از رانت برخوردار باشیم و سانسور نباشد و ...، «اگر به ما هم اجازه بدهند و از رانت برخوردار باشیم و سانسور نباشد و ...ور ندارند! از اداهای مشمئزکننده بازیگران و شوخی*های لاله*زاری و جوک*های smsای خوششان می*آید و فراموش کرده*اند فیلمساز «اخراجی*ها» چکاره بوده و ... رانت*خوار است... وای به حال سینمایی که ...» و دست آخر: «خدا کند CD قاچاق فیلم هرچه زودتر دربیاید و لکه این ننگ را از دامان این سینما پاک کند.»

می*بینید به جای تحلیل یک پدیده، دوستان «روشنفکر» چه ترهاتی می*بافند و اهل چه توطئه*هایی! جالب است که یک بار دیگر متحجران و متجددان همصدا شده*اند و جملگی مرعوب روشنفکران و روشنفکرزده*گان بریده از مردم. و همگی طرفدار هنر!

فیلمسازان عزیز و تهیه*کنندگان حامی، آرزویشان این است که کاش فیلمشان جای اخراجی*ها بود و چنین می*فروخت. این آرزو - بر جوانان و حتی پیران- عیب نیست اما وقتی پشت حسادت بیمارگونه با ژست مبتذل روشنفکری پنهان شود، واویلا!
منبع : khabaronline

(1) تنها هدف اطلاع رسانی بوده است و با گذاشتن مطلب در این جا، منظور تایید آن نیست. علی بیدار

 نوشته شده توسط علی بیدار در سه شنبه 88/1/18 و ساعت 3:22 صبح | نظرات دیگران()