سینما، ادبیات، مطالعات فرهنگی و ...
با دو روز تأخیر، سال نو مبارک!
چرا حاشیه بروم و وقت کسانی را که احیاناً این چند کلمه را خواهند خواند بگیرم. اصلا اهمیتی دارد که من تبریک بگویم و یا نگویم؟
برای اولین بار در چند سالی که این وبلاگ را راه انداخته ام حس کردم کسانی پیوسته در کنارم بوده و به این وبلاگ سر زده اند و مطالبِ (کپی-پِیستی) و گهگاهی تولیدی را خوانده اند و باز هر از گاهی اظهار لطفی کرده اند با گذاشتن کامنتی چند کلمه ای.
پس سال نو مبارک و اگر خودسانسوری اجازه می داد بیشتر از این می نوشتم؛ گرچه آنچه روی کاغذ آمده بود بیشتر اغثاث احلام بود تا مطلبی که به پسند دیگران خوش آید به ویژه در آغاز سال نو.
به قول علی حاتمی " همه عمر دیر رسیدیم" حتی در تبریک گفتن سال نو و باز به قول او، " همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید".
و چون سال به امروز(سیزده به در) رسید، البته در این ساعتی(یک و بیست و هفت دقیقه بامداد) که من دارم تایپ می کنم دیروز حساب می شود کهنه شد و ما از همین امروز منتظر سال عید سال 94.
پس پیشاپیش سال نو (سال 94)بر شما مبارک.
چیزی نمونده فقط 351 روز دیگر. تو می تونی تحمل کن.